این مشاهدات چندین چیز غیرمعمول را آشکار کرد. خوردن فلفل چیلی التهاب را کاهش داد، که اغلب در بدن موش‌ها با رژیم غذایی چرب «تمیز» رخ می‌داد، از «چسبیدن» باکتری‌ها به دیواره‌های روده جلوگیری کرد و به آنها اجازه نفوذ به لایه‌های بیرونی آن را نداد.
علاوه بر این، فلفل تیز کار یکی از گیرنده های روده مرتبط با ایجاد التهاب مزمن و سایر مشکلات ایمنی را سرکوب کرد. به گفته کان و همکارانش دلیل همه اینها این بود که کپسایسین از تولید مثل میکروب هایی که معمولاً بر روده افراد و حیوانات چاق غالب هستند جلوگیری می کرد.
این باکتری ها معمولاً منبع اصلی “ضایعات” غشای سلولی هستند که وارد بدن انسان یا موش می شوند و عامل ایجاد التهاب هستند. علاوه بر این، او به آنها اجازه سرکوب فعالیت حیاتی عناصر میکرو فلور مفیدی که اسید بوتیریک و مشتقات آن را ترشح می کنند.
کان و همکارانش خاطرنشان می‌کنند که همه اینها ثابت می‌کند که فلفل‌درمانی برای چاقی واقعاً مؤثر است و کپسایسین و داروهای مشابه می‌توانند برای مبارزه با همه‌گیری چاقی جهانی استفاده شوند.
میوه ها در اوایل تیرماه می رسند و قبل از اکتبر ظاهر می شوند. آنها با ساقه جدا می شوند و در دمای +20 درجه سانتیگراد نگهداری می شوند. با گذشت زمان، طعم فلفل فقط غنی تر می شود. برخی از خانم های خانه دار میوه ها را با رشته نخی خشک می کنند.
کاشت فلفل تند با بذر در شرایط بهینه برای تنوع خاص و مراقبت مناسب به شما امکان می دهد برداشت مناسبی داشته باشید. همچنین می توانید گیاه را قبل از رسیدن میوه اسپری کنید و هر 10 روز یک بار دم کرده گزنه یا محلول کود مرغ را به زمین اضافه کنید.
فلفل تند به بیماری‌های مختلف مقاوم است، اما با روش‌های کشاورزی نامناسب، می‌تواند تحت تأثیر شته‌ها، کنه‌های عنکبوتی یا پوسیدگی خاکستری قرار گیرد. بوته های بیمار باید برداشته شوند و برای درمان، آنها را با سلتان یا سایر حشره کش ها اسپری کنید.
