در عملیات رنگرزی، رنگ باید به طور نزدیک و یکنواخت با یک ماده خاص مرتبط شود تا رنگ آمیزی سطح (یکنواخت) با مقداری مقاومت در برابر رطوبت، گرما و نور یعنی پایداری ایجاد کند.
این عوامل شامل فعل و انفعالات شیمیایی و فیزیکی بین رنگ و پارچه است.
فرآیند رنگرزی باید مولکول های رنگ نسوز مشکی را در ریزساختار فیبر قرار دهد.
مولکول‌های رنگ را می‌توان از طریق تشکیل پیوندهای کووالانسی که از واکنش‌های شیمیایی بین جانشین‌ها بر روی مولکول‌های رنگ و الیاف ایجاد می‌شود، لنگر انداخت.
با این حال، بسیاری از فعل و انفعالات رنگ نسوز براق الیاف شامل تشکیل پیوند کووالانسی نیستند.
در حالی که برخی از روش های رنگرزی چندین مرحله دارند.
بسیاری از رنگ ها را می توان با موفقیت به سادگی با غوطه ور کردن پارچه در محلول رنگ نسوز استیل استفاده کرد.
اینها را رنگهای مستقیم می نامند. در سایر موارد، ترکیبات کمکی و مراحل تکمیلی برای به دست آوردن پایداری مطلوب مورد نیاز است.
در هر صورت، این سؤال مطرح می شود که چگونه و چگونه رنگ نانو صنعتی در داخل الیاف حفظ می شود.
ساختار الیافی که پارچه های رایج از آن ساخته می شوند، راهنمایی هایی را برای انتخاب رنگ های مفید ارائه می دهد.
مولکول های فیبر زنجیره های پلیمری از واحدهای تکرار شونده از پنج نوع شیمیایی اصلی هستند.
پشم، ابریشم و چرم پروتئین هایی هستند که پلیمرهای اسیدهای آمینه α، RCH(NH2)COOH هستند (که در آن R یک گروه آلی است).
هر زنجیره از یک سری پیوندهای آمیدی (CO—NH—) تشکیل شده است که توسط یک کربن جدا شده اند که گروه R، مشخصه هر اسید آمینه، به آن پیوند دارد.
این گروه ها ممکن است حاوی جانشین های بازی یا اسیدی باشند که می توانند به عنوان مکان هایی برای برهمکنش های الکترواستاتیکی با رنگ هایی که به ترتیب دارای گروه های اسیدی یا بازی هستند، عمل کنند.
- منابع:
- تبلیغات:
