برای روشن شدن رابطه بین وضعیت شناختی یک شرکت‌کننده و میزان انتخاب میان‌وعده با سس انتخابی، ضریب همبستگی بین نمره و میزان انتخاب میان‌وعده با سس را محاسبه کردیم
نتایج نشان داد که بین نمرات و میزان انتخاب تنقلات با سس همبستگی معنی‌داری وجود ندارد. نتایج یک آزمون دو جمله ای نشان داد که هیچ یک از میان وعده ها به طور معنی داری بیشتر از دیگری انتخاب نشد.
اگرچه موقعیت میان وعده‌ها یسس تک نفره مایونز در بشقاب در بین شرکت‌کنندگان متعادل بود، کارکنان مراقبت گزارش کردند که بسیاری از شرکت‌کنندگان بدون توجه به این‌که آیا این غذا را داشت یا نه، اولین میان وعده‌های خود را از قسمت جلویی بشقاب خود خوردند.
سس. به منظور تأیید این مشاهدات، ما یک آزمایش دوجمله ای اضافی انجام دادیم تا بررسی کنیم که آیا موقعیت میان وعده ها شرکت بر انتخاب اول میان وعده های مصرف شده تأثیر می گذارد.
نتایج نشان داد که شرکت‌کنندگان به‌طور معنی‌داری اسنک‌ها را از سمت جلو بیشتر از سمت عقب انتخاب می‌کردند. شکل 3 مصرف میان وعده را در حضور یا عدم وجود سس نشان می دهد. میانگین مقدار اسنک با سس آگاو (کنتراست بصری کم) مصرف شده بود.
در این آزمایش، 64.3 درصد از شرکت‌کنندگان بیشتر تنقلات را با سس می‌خوردند تا بدون سس و 50.0 درصد از شرکت‌کنندگان به‌طور خودجوش میان‌وعده‌های بدون سس خود را در سس باقی‌مانده فرو برده و می‌خوردند.
میانگین مصرف میان وعده انگشتی با سس بیشتر از بدون سس بود، نه نفر از چهارده شرکت‌کننده، مصرف تنقلات با سس را بیشتر از بدون سس نشان دادند، در حالی که پنج شرکت‌کننده مصرف یکسانی داشتند.
نتایج یک دوجمله ای نشان داد که هیچ یک از میان وعده ها (با یا بدون سس) به طور معنی داری بیشتر از دیگری انتخاب نشد تنقلات با سس، 64.3٪ برای میان وعده های بدون سس.
با این حال، نتایج یک آزمون دوجمله‌ای اضافی که بررسی می‌کرد .آیا موقعیت میان وعده‌ها بر انتخاب اول تأثیر می‌گذارد، نشان داد که شرکت‌کنندگان تمایل داشتند.
